Barbara maakt het verschil (update).
Barbara (45) was al jaren werkzaam als zorgondersteuner, maar zonder certificaat omdat dit destijds niet nodig was. Na aanscherping van de regelgeving over werken in de zorg besloot ze om alsnog de schoolbanken in te gaan. Een advertentie op Facebook bracht haar in aanraking met de mogelijkheid om een opleiding te volgen voor het mbo-certificaat Verzorgende Basis in 16 weken. Inmiddels is ze bijna klaar en kijkt ze uit naar de volgende stap: de opleiding tot Verzorgende IG niveau 3.
“Vooraf wist ik dat het volgen van een opleiding als alleenstaande werkende moeder met vier kinderen (waarvan drie thuiswonend) een uitdagend traject zou zijn. Maar ik wist ook dat ik deze kans met beide handen zou aangrijpen. Het is vooral een kwestie van goed plannen en dat kan ik. Ik heb de opleiding als overwegend positief ervaren. We hebben een hele leuke groep. Als ik ergens niet uitkom zijn er altijd medestudenten met wie ik het kan doornemen. Zo hebben we elkaar ook geholpen om de juiste route te vinden in de afrondende fase van de opleiding en ervoor gezorgd dat we geen deadlines missen.”
Mijn plek
Voor het volgen van haar opleiding moest Barbara switchen van werkgever. Ze vond een nieuwe baan bij Het Spectrum op de somatiek-afdeling. “Werken in de praktijk is geweldig. Ik ga er met plezier naar toe en kom met een tevreden gevoel weer thuis. Ik wist direct dat dit mijn plek is. Vanaf dag één ben ik zowel door de collega’s als bewoners heel goed ontvangen. Het werk zelf kent niet echt veel verrassingen, want ik deed dit al zonder certificaat. Het kunnen voldoen aan de wensen en behoeftes van de bewoners is heel belangrijk voor me. En dat wordt gewaardeerd, want als ik er een dag niet ben, wordt er naar me gevraagd. Daar doe je het toch voor.”
Uitdagingen
Tot nu toe heeft Barbara op de werkvloer nog geen echte uitdagingen ondervonden. Wel kijkt ze uit naar het vervolgtraject. “Ik wil na het behalen van mijn certificaat door met de opleiding voor Verzorgende IG niveau 3. Dat zie ik als een echte, maar leuke uitdaging, met name wat betreft het omgaan met medicatie. Op dat gebied is er voor mij nog veel te leren. Mijn praktijkbegeleiders geven mij het vertrouwen dat ik het kan, dus dan wil ik er ook voor gaan.”
Goed zoals je bent
De positieve feedback die Barbara vanaf de werkvloer krijgt, geeft haar vleugels. “Ik vroeg me vaak af of ik het, als werkende alleenstaande moeder, wel goed deed. Die onzekerheid raak ik nu kwijt omdat ik regelmatig terug hoor dat ik een mooi persoon ben, met een groot zorghart. De bevestiging dat ik goed ben zoals ik ben, maakt alle drukte goed rondom het werken, plannen, leren en het zorgen voor de kinderen. Want dat is wel een uitdaging. Ik ben altijd bezig, en vaak is het een race tegen de klok. Daar heb ik ook verandering in aangebracht, door zo nu en dan even te relaxen op de bank. Het lukt me steeds beter om die balans erin te brengen.”
Doen!
Barbara begrijpt nu waarom haar moeder vroeger altijd benadrukte hoe belangrijk het is om door te leren. “Je bent nooit te oud om te leren. Dat wil ik iedereen meegeven die twijfelt over werken en leren in de zorg. Gewoon doen dus! Want waar een wil is, is een weg. Dat wil ik ook aan mijn kinderen doorgeven.”